Symphony X, 15 Februari 2008

Het is een beetje laat, maar toch nog even een concert verslag
Toen mijn vriend in Februari in NL was, stonden we in een winkel een beetje door wat gitaarmagazines te bladeren en ineens viel ons oog op een vermelding: Symphoy X live in Hellendoorn!
Voordat ik mijn vriend kende had ik nog nooit van deze Amerikaanse band gehoord en eigenlijk vond ik er ook maar weinig aan.
Maar nu kwamen ze dus live in Hellendoorn (vroeg me al af waar dat lag ), DE kans voor mijn vriend om zijn all-time favo band van zo dichtbij te zien. Dus wij diezelfde week nog kaartjes gekocht en op 15 Februari koers gezet richting Hellendoorn
Onderweg files en vooral veel lol, Symphony X cd geluisterd in de hoop dat ik ook in de stemming zou komen.
Daar aangekomen was het vrij rustig. Ze traden op in "De Lantaarn", een niet al te grote zaal (500 man?), maar een geweldige sfeer!!
Omdat mijn vriend een groot bewonderaar van gitarist Michael Romeo is, besloot ik aan de eigenaar? te vragen of het mogelijk was om Romeo na het concert te ontmoeten. Hij zou het vragen, we moesten na afloop van het concert maar even terugkomen.

Het concert was geweldig! Met Dreamscape en Circus Maximus in het voorprogramma zat de stemming er al goed in, Symphony X speelde de hele zaal plat! Ik kan niet anders zeggen dan geweldig! Ik ben helemaal om
De melodische stem van de zanger Russell Allen, het gitaarspel van Michael Romeo (waar wij met onze neus bovenop stonden!), hoe de band het publiek bij het optreden betrok, de die-hard fans die ze in Nederland duidelijk hebben, indrukwekkend!

Na een kleine anderhalf uur was het optreden afgelopen en snelde we ons naar de uitgang om de jongen te vinden die zou proberen of wij de band mochten ontmoeten. Al snel hadden we hem gevonden en hij zei dat het allemaal geregeld was, we werden over 20 minuten bij de uitgang opgehaald. Dus wij snel naar de auto om mijn vriend zijn gitaar te halen, want die moest natuurlijk gesigneerd worden!
Het duurde een eeuwigheid voordat we de auto vonden, wat een doolhof van straatjes daar!
Helemaal buiten adem kwamen we bij de venue aangerend met de gitaar, de jongen stond ons al op te wachten.
We liepen snel achterom, moesten even wachten bij de deur backstage, en ja hoor daar was hij dan: Michael Romeo!
Hij was echt superaardig, maakte een praatje met mijn vriend, signeerde de cd en zijn gitaar en nam uitgebreid de tijd voor foto's.
Hij omhelsde mij ook nog waarna hij snel weer naar binnen ging want het vroor buiten!

Het was een geweldige avond, helemaal vrolijk reden we in twee uur weer naar huis.
Het is jammer dat De Lantaarn hier niet zo dichtbij is, zulke "kleineschalige" concerten zijn geweldig, daar kan geen Ahoy of HMH tegenop!

Symphony X - Set the World On Fire

Lords Of Metal review